Eten, scheermesje (!) en een pretpark

Het eten is nog steeds een hele belevenis nu:)

1 van de jongens moest wel érg wennen aan het Nederlandse eten. De eerste dag kwam hij niet verder dan 1 zielig boterhammetje (en hij is al zo mager), wat sla en een halve aardappel.

De tweede dag nog steeds maar 1 boterhammetje, maar nadat hij de macaroni had geproefd -die zag er héél anders uit dan thuis- wilde hij daar toch wel wat meer van. 

De volgende dag begon hij met 2 boterhammen, 2 bolletjes tussen de middag en een bord vol met avondeten! HOERA!!!

Inmiddels eet hij super, dus ik hoop dat er wat kilootjes extra aanzitten als hij weer naar huis gaat.

De andere is een heel ander verhaal.

Die wil het liefst zoveel mogelijk, als het kan alles:)

De eerste dagen hield hij onze kinderen heel goed in de gaten, wat zij op hun brood namen deed hij ook en ook de hoeveelheid van het beleg hield hij scherp in de gaten. Eerst moesten we zeggen dat er wel wat meer hagelslag op mocht, nu moet ik HO roepen, anders gaat er voor 3 broodjes op 1:)

Ook daar zal wel wat aan gewicht bij komen!

Tja, het scheermesje..............

Ylona komt met 1 van de jongens naar beneden: mam, ik heb een gewonde!

Ok, ik dacht dat hij had zitten pulken aan een plekje op z'n been, maar nadat het was schoon gemaakt zag het er toch wat vers uit...en dan 3 van de gelijke strepen naast elkaar...

Het lijkt wel een scheermesje, zei Ylona.

Met een hoop gebaren gevraagd of dat klopte en er volgde een schuldbewust lachje...

Ok..........volgens mij scheren jongens toch hun benen niet?????

Inmiddels weet hij dat dat niet meer mag:)

Vandaag zijn we met alle gastgezinnen naar avonturenpark Hellendoorn geweest.

Ondanks de slechte voorspellingen hadden we prachtig weer en de kinderen hebben zich suf genoten!!!

Heerlijk, al die blije bekkies die de achtbaan 'super' vinden, niet vaak genoeg in de wild waterbaan kunnen, genieten van het feit dat ze weer lekker Pools kunnen praten en zich heerlijk vol kunnen eten aan broodjes met van alles en nog wat!!! 

Beetje moe worden ze er wel van en in huize Olivier is de rust weer gekeerd:)