maandag 18 juli 2011

Daar zijn ze dan!

Daar stonden we dan. Allemaal gastouders en werkgroepleden die wachten op een bus met Poolse kinderen. Voor ons de 4e keer dat we gastkinderen krijgen, maar toch altijd weer een beetje spannend!
Zijn het jongens? Krijgen we meisjes? Hoe zal het gaan met de taal? Zal het een beetje klikken?
Dan stappen ze uit en zie je 2 jongens met een bekende foto in hun handen: ja, dát zijn ze!!!
We drinken met elkaar koffie/fris, eten een brok cake en delen tasjes met kadootjes uit en dan gaan we naar huis, het grote avontuur tegemoet!

Eerst een rondleiding door het huis: kamer, keuken, toilet -het papier mag hier gewoon in het toilet en hoeft niet in een emmertje-, de badkamer -ook jullie kleding mag gewoon in de wasmand- en de slaapkamer.
Zoals echte jongens betaamt worden de tassen NIET uitgepakt:) Waarom zou je ook?
Wel spotten we een tas vol snoep en koek van thuis.......die gaat later op de dag toch écht mee naar beneden.

De skelter en fiets vinden ze fantastisch! Ook al regent het zo'n beetje de hele middag, ze zitten er ook zo'n beetje de hele middag op!
Ondertussen worden de bekkies steeds witter, maar nee, ze zijn écht niet moe! (hoe zou het ook kunnen na een busreis van 13 uur?!) Natuurlijk nog even naar huis bellen dat ze goed zijn aangekomen.
Na het douchen wordt de ene steeds een beetje stiller en zie ik 2 stille tranen op de wangen:( Gelukkig mag ik em troosten en houdt ie zich stevig aan me vast. Een poosje computeren doet wonderen:)
De andere is nog steeds niet moe (zegt ie) maar als hij naast me op de poef zit zakt hij er ineens naast omdat ie in slaap sukkelt:) Nee écht, hij hoeft nog niet naar bed, maar als z'n ogen alle kanten opdraaien en hij weer gaat zitten knikkebollen is het afgelopen en brengen we ze naar boven.
Ze willen met kleren en al in bed duiken, maar we kunnen ze nog net zover krijgen dat ze de tanden gaan poetsen en een pyjama aan trekken. Tenminste, de één heeft er wel één, maar bij de andere kunnen we niks vinden. Nou ja, shirten genoeg hier in huis, dus dat is zo opgelost. En ja, die spijkerbroek moet ook uit, die kan niet aan in bed:)

Dan zie ik weer 2 kleine tranen verschijnen, maar het is goed zegt ie...........Welterusten.
Straks toch nog maar even kijken!!


6 opmerkingen:

Marieke zei

oh zooooo herkenbaar!
Wij hebben toen ik nog thuis woonde, kids uit Roemenië en Rusland gehad. Zo bijzonder!

Geniet er lekker van! Vertroetel ze maar lekker. T is dat ik zo veel werk, maar anders...!

Groetjes Marieke

Romy zei

Wat een geweldige ervaring zal dit zijn! Prachtig dat je die jongens zo een mooie tijd kunt bezorgen. Geniet ervan:)

*mieke* zei

Veel plezier met het verwennen en verzorgen van de kids! Ik weet zeker dat ze de tijd van hun leven zullen hebben!
Groetjes Mieke

Johanna zei

Geniet met z'n allen! Zo fijn dat al deze kinderen een fijne zomer hebben dankzij jullie :)

Erna zei

Oh wow wat geweldig zeg wat jullie doen.
Onvoorstelbaar he die koters van mij zitten te klagen op de bank dat het regent en die gaan gewoon door in de regen.
Ik zal de oudste zo is je verhaal laten lezen misschien denken ze dan is na voordat ze wat roepen ;-)

Geniet er van Wilma en uiteraard de kids

cvanholstein zei

Wat ontroerend Wilma, ik zie het helemaal voor me!
Zo gaaf dat jullie dit doen,
Petrus zet vast de hemelpoorten wagenwijd open voor je!;)
liefs, Corina