Veel erger dan vorig jaar zou het niet kunnen zijn dacht ik!
Nu was dat ook wel waar, maar veel beter was het ook niet!!!
Vorig jaar dacht ik dat ik na 3 maanden hardlopen wel 4 Engelse mijlen kon lopen (6,4 km) en nu na een goed jaar dacht ik dat ik wel vanuit Urk kon starten om de 8 Engelse mijlen (12,88 km) van de Fish Potato Run te lopen.........
En wéér was het juist op de dag van de run (te) warm!
En wéér ben ik - achteraf gezien - te snel van start gegaan!
En wéér baalde ik dat ik het niet sneller heb gedaan!
En wéér was het knoert gezellig en zou ik het zo weer doen!!!
Dit jaar gelopen met m'n schoonzus en de vriend van dochterlief. Beiden waren sneller dan ik, de ene 2 minuten :) en de andere 11 minuten, maar sjonge, ik was best heel trots op mezelf dat ik het uberhaupt gehaald heb en dat ik de laatste paar meters nog een sprintje kon trekken!
Het ziet er allemaal niet meer zo snel uit, maar de eerste foto was bij de 10 km en de onderste in de laatste 50 meter voor de finish:)
Helaas kreeg het hele gebeuren een grote zwarte rand door het overlijden van 1 van de lopers. Vlak voor de finish stortte hij in elkaar en is een dag later overleden. Hij was nog maar 22 jaar..........
Bedankt voor je bezoekje.
3 opmerkingen:
Het belangrijkste is dat je het deed,het gehaald hebt en van je fouten leer je (meestal)....TOPPIE !
Helaas was het zwarte randje minder leuk.....
Wat een geweldige prestatie! Je mag trots zijn op jezelf!
Jammer dat de dag door het overlijden op zo'n nare manier eindigde...
Alle reden om trots te zijn hoor Wilma doe het je niet na. Wat een naar einde dan van zo'n dag en nog zo jong.
Een reactie posten